نویسندگان: علیرضا نیک نام (دکتری فیزیولوژی ورزشی) [email protected]
مقدمه
بسکتبال ورزشی گروهی است که در آن دو گروه پنج نفره در یک زمین به بازی میپردازند. هدف بازی پرتاب توپ به درون سبدهایی به قطر ۴۶ سانتیمتر و به ارتفاع ۳٫۰۴۸ متر است که در دو سمت زمین قرار دارند و به تختهای به نام «بکبُرد» متصلاند. هر تیم باید توپ را به درون سبد تیم حریف بیندازد. در بازی بسکتبال هر تیم برای کسب امتیاز باید در محدوده پرتاب، توپ را به سمت حلقه پرتاب نماید. زمانی که توپ وارد حلقه شد، تیم موفق به کسب دو امتیاز میشود. زمانیکه بازیکنی از پشت خط سه امتیازی موفق به وارد کردن توپ درون حلقه شود سه امتیاز برای تیم در نظر گرفته میشود. مهارتهای فردی مانند جامپ شات، دریبل زدن و ریباند توپ به همراه کارهای تیمی مثل حمله و دفاع، شروط لازم برای موفقیت شرکتکنندگان در این ورزش میباشد.
نیازهای بدنی ورزش فوتبال
زمان بازي حكايت از آن دارد كه اين بازي داراي ماهيت دويدن مستمر و تقريبا بدون توقف است. تحقيقات نشان داده اند كه توپ در حدود ۶۰ دقيقه از وقت بازي را در گردش است و بقيه مدت بازي به دلايل مختلف نظير آسيب ديدگي، خروج توپ از زمين، تعويض ها و توقف بازي، توپ در گردش نمي باشد [۱]. زمان زنده بازي توسط عامل ديگري نظير گرما، رطوبت و ارتفاع متأثر مي شود به نحوي كه در يك بازي در جام جهاني مكزيك توپ فقط مدت ۴۵ دقيقه در گردش بود. وقتي كه دما از ۳۰ درجه سانتيگراد افزايش مي يابد، بويژه در نيمه دوم دويدن هاي با شدت بالا فروكش مي كند [۱].
تعریف مفهومی استقامت هوازی
استقامت[a] به توانایی انجام کار با شدت معین در یک دوره زمانی اشاره دارد. در عین حال اصلی ترین عامل محدود کننده عملکرد، خستگی است. یک ورزشکار زمانی استقامت بالایی دارد که راحتی خسته نمی شود یا می تواند در حالت خستگی عملکرد خود را حفظ کند. در مجموع دو نوع استقامت در حوزه فیزیولوژی ورزشی وجود دارد، الف: استقامت هوازی[b] (که معمولاً بر اساس حداکثر اکسیژن مصرفی، زمان رسیدن به درماندگی، یا سرعت رسیدن به حداکثر اکسیژن مصرفی تعیین می شود)، ب: استقامت بی هوازی[c]. هوازی به معنی « با اکسیژن» و استقامت هوازی به معنی کار و حرکت عضلانی است که با استفاده از اکسیژن برای آزادسازی انرژی از سوخت عضلانی انجام می شود. هر چه مدت زمان یک فعالیت ورزشی بیشتر باشد، استقامت هوازی از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. بی هوازی به معنی «بدون اکسیژن» است و استقامت بی هوازی به سیستم های انرژی اشاره دارد که به عضلات اجازه می دهد با استفاده از انرژی موجود در خود (بدون دخالت اکسیژن) کار کنند.
آشنایی با ویژگی ها و فیزیولوژی ورزش رشته کیک بوکسینگ
کیک بوکسینگ یک ورزش رزمی است که برای موفقیت به مهارت های پیچیده و برتری تاکتیکی نیاز دارد [۱]. موفقیت در مبارزه و غلبه بر حریف مستلزم بدست آوردن امتیازات بیشتر با لگد و مشت یا دستیابی به ناک اوت فنی در یک مسابقه معمولی است که شامل سه راند ۲ دقیقه ای با ۱ دقیقه ریکاوری بین راند ها است [۱]. موفقیت در کیک بوکسینگ با جنبه های فیزیولوژیکی، بیومکانیکی و روانی مرتبط است [۱]. کیکبوکسینگ[a] یک رشته ورزشی رزمی است که در آن دو رقیب با دست ها، آرنج ها، زانوها، ساق پا و پاها به یکدیگر ضربه هایی با تمام نیرو وارد می کنند [۲, ۳]. کیک بوکسینگ یک ورزش رزمی ضربه ای پویا و با شدت بالا است که برای موفقیت نیاز به مهارت های پیچیده و برتری تاکتیکی دارد [۲, ۳]. یک مسابقه معمولی در کیک بوکسینگ شامل ۳ تا ۱۲ دور ۲ تا ۴ دقیقه ای است که هر کدام با استراحت های ۱ تا ۲ دقیقه ای جدا شده اند. علاوه بر این، از آنجا که ورزشکاران کیک بوکسینگ مجبورند در طول هر مسابقه اقدامات زیادی انجام دهند، نیازهای جسمانی و فیزیولوژیکی در این رشته ورزشی زیاد است (شکل ۱) [۲, ۳]. نشان داده شده است کیک بوکسورهای رقابتی سطح بالا، قدرت، توان، ظرفیت بی هوازی و توان هوازی زیادی را باید دارا باشند.
مقدمه
کراس فیت نوعی تمرین عملکردی با شدت زیاد است که تمرینات مقاومتی، ژیمناستیک، و روشهای هوازی سنتی (مانند دوچرخهسواری، پارویی، دویدن) را با هم در یک جلسه تمرینی ترکیب میکند و با ایجاد تنوع روز به روز به دنبال توسعه آمادگی جسمانی است. توده بدن، قدرت و توان بی هوازی، ظرفیت هوازی، مهارت های ورزشی ویژه و تجربه همگی با عملکرد در تمرینات کراس فیت یا مرتبط هستند [۱, ۲]. در مجموع، این داده ها حاکی از آن است که ورزشکاران باید تمرین کنند تا در هر یک از موارد مهارت داشته باشند تا در رقابت عملکرد خوبی داشته باشند. با این حال، محدودیتهای متعددی در میان این مطالعات وجود دارد که مانع از انجام چنین نتیجهگیری میشود. به عنوان مثال، سرافینی و همکاران گزارش کردند [۳] که رقبای با رتبه بالاتر در مسابقات آزاد ۲۰۱۶ قدرت و توان بیشتری در فعالیت های کوتاه مدت کراس فیت نوع سرعتی داشتند.
تاریخچه و مقدمه ای پیرامون کراس فیت
کراس فیت یک برنامه تناسب اندام برند، شامل حرکات عملکردی متنوع است که با شدت زیاد انجام می شوند. این روش تمرینی با علامت تجاری ثبت شده کراس فیت توسط گرگ گلسمن، که کراس فیت را با لورن جنای در سال ۲۰۰۰ تأسیس کرد، توسعه یافت. این شرکت بزرگترین زنجیره تناسب اندام در جهان را تشکیل می دهد. کراس فیت هم به عنوان یک بسته فعالیت ورزشی جسمانی و هم به عنوان یک فعالیت ورزشی ویژه تناسب اندام رقابتی ترویج می شود، که عناصری از تمرینات تناوبی با شدت زیاد، وزنه برداری المپیک، پلایومتریک، پاورلیفتینگ، ژیمناستیک، بلند کردن کتل بل، کالیستنیکس، قوی ترین مردان و سایر تمرینات را در خود جای داده است . این تمرین توسط اعضای باشگاه های ورزشی وابسته به کراس فیت، و توسط افرادی که تمرینات روزانه را انجام می دهند (به عبارت دیگر “WODs” یا “Workouts of the Day” شناخته می شود) انجام می شود. کراس فیت به دلیل ایجاد آسیب های بیشتر نسبت به سایر فعالیت های ورزشی مانند وزنه برداری سنتی مورد انتقاد قرار گرفته است، اگرچه بررسی ادبیات علمی نشان می دهد که میزان آسیب با کراس فیت نسبت به سایر ورزش ها از جمله وزنه برداری المپیک قابل مقایسه یا کمتر است. همچنین نگرانیهایی وجود دارد که روششناسی آن ممکن است باعث رابدومیولیز، یک آسیب احتمالی عضله در اثر فعالیت شدید؛ شود.
Long-Term Athlete Development
توسعه استعداد به دلیل تعامل پیچیده موضوعات بین رشته ای که به طور مستقیمی بر فرصت ها و پیشرفت های ورزشی تاثیر دارد موضوعی جامع می باشد. این مقاله با تمرکز بر مدل توسعه بلند مدت ورزشکاران (LTAD) و نقش آن در توسعه استعداد های ورزشی تمرکز دارد. در حالی که LTAD جدید نیست، اما این مدل با ترکیب موفق روش های تمرینی بکارگیری شده در کنار یک مبنای علمی برای کودکان و نوجوانان ساخته شده است. مدل توسعه بلند مدت ورزشکاران به عنوان یک مدل پذیرفته شده برای توسعه کودکان و نوجوانان ورزشکار در حال گسترش در سطح جهان می باشد. این مدل تلاش دارد که تعادل را بین بار تمرینی و مسابقات در طول دوران کودکی تا نوجوانی با توجه به فرایند رشد جسمانی برقرار نماید. در واقع LTAD پاسخ به یک سئوال اساسی است: آنچه که در هر مرحله رشد انسان باید انجام شود تا هر کودک بیشترین فرصت را برای زندگی سالم و طولانی مدت ورزشی همراه با موفقیت را داشته باشد چیست؟ LTAD بر موفقت های زودهنگام یا دستاوردهای کوتاه مدت تمرکزی ندارد بلکه به آنچه برای ورزشکار در طول زندگی بهتر است می پردازد.
بیشتر بخوانید