ارتباط بین نشستن و درد های مفصلی
در همین شروع چند سئوال بپرسیم:
- ۱- آیا در طول روز به مدت زیادی در حالت نشسته هستید؟
- ۲- آیا روزهایی که بیشتر می نشینید، احساس خستگی، کوفتگی و درد مقاصل شما بیشتر است؟
- ۳- آیا در مورد انواع شکل های مختلف نشستن اطلاعاتی دارید؟
- ۴- آیا طرز نشستن صحیح را در زندگیتان رعایت می کنید؟
خیلی راحت و صریح به شما می گویم، اگر کمر درد یا گردن درد یا درد مفصلی دیگری دارید، تنها نیستید و افراد بسیاری در جامعه به خاطر دلایل زیاد و از جمله همین نشستن ناصحیح، با مسئله درد کمر و مفاصل روبرو هستند. در نتیجه بهتر است که ابتدا ساعات نشستن خود را ثبت کنید، اینکه در طول روز چقدر می نشینید خیلی مهم است، چرا؟
پاسخ این سئوال اینست که وقتی به صورت عادی روی صندلی بنشینیم تقریباً ۴۰ درصد فشار بیشتری نسبت به وقتی که ایستاده باشیم، روی دیسک های کمری است و اگر بد نشسته باشیم این عدد به ۸۵ درصد فشار بیشتر می رسد.
خب پس اگر بدانیم که در روز چقدر نشستهایم یا ایستاده ایم، بعداً می توانیم اقداماتی جهت کمتر کردن فشار روی دیسکهای کمری خود اجرا کنیم. این کار با وجود گوشیهای هوشمند آسان است. خب بعد از اینکه میزان نشستن خود را ثبت کردید حالا باید بدانید که چقدر از کل نشستن خود را، در حالت درست نشستهاید.
هر چه قدر نسبت نشستن درست شما به کل نشستن شما بیشتر باشد (شاخص نشستن فن فیت) و به عدد یک نزدیک تر باشد، به معنی فشار کمتر به ستون فقرات، عضلات و مفاصل شما است. این موضوع حتی به مصرف انرژی و کاهش وزن شما نیز کمک میکند (مراجعه به مرگ نشسته)
شاخص نشستن فن فیت = نشستن صحیح تقسیم بر کل نشستن
خب پس برای اینکه شاخص بالا را محاسبه کنید لازم است بدانید طرز نشستن درست چگونه است؟
برای حل کردن این موضوع، در اینجا ۴ مدل نشستن رایج در جامعه را توصیف می کنیم
۱) راست نشستن فعال (Active erect sitting):
حالت عصا قورت داده: در این حالت نشستن (شکل A) _نیاز به آموزش مربی دارد_ باید عضلات اطراف کمر و شکم را اندکی سفت کنید (مثل اینکه کمربندی در اطراف کمر خود بسته اید) تا به شما کمک کند قامت خود و ستون فقرات خود را به صورت راست و ثابت نگه دارید. بهترین شکل نشستن این حالت است، چون هم انرژی بیشتری مصرف می کنید و هم اینکه عضلات مرکزی خود را علاوه بر کاهش فشار بر مفاصل تقویت می کنید. پس نشستن فعال هم مزیت سوخت و سازی دارد هم مزیت تقویت عضلانی و هم کاهش فشار و درد مفاصل.
۲) راست نشستن غیر فعال (Relaxed erect sitting):
در این حالت نشستن (شکل B) بدون اینکه عضلات مرکزی اطراف شکم و کمر را منقبض کنید با کمک تکیه گاه یا بدون آن به صورت راست بنشینید. اگر درست نشسته باشید، قوس کمر شما مشخص است. لاله گوش ما دقیقاً راست جیب شما است. پس خیلی راحته که بفهمیم درست نشستیم یا غلط. این طرز نشستن نیز صحیح است. اگر در طول روز به این دو حالت (راست نشستن فعال و غیر فعال) بنشینیم، جز نشستن های صحیح طبقه بندی میشود.
۳) نشستن افتاده (Slumped sitting)
این شکل از نشستن که متاسفانه در افراد متواضع و خجالتی نیز زیاد رایج است (شکل C)، به صورتی است که عضلات تنه کاملا شل و ول هستند و سر نیز کمی به سمت جلو می آید، معمولاً حین مطالعه، کار با کامپیوتر و موبایل افراد در این وضعیت نشستن کاملا غلط در میآیند. این نشستن به چرخیدن شانه ها به سمت جلو، ضعف عضلات شکمی و کمربند شکمی، پشت صاف، کایفوز و آمدن سر به جلو منجر میشود. در آخر نیز منجر به سندرم متقاطع فوقانی میشود. پس حواستان باشد اگر اینطوری بنشینید، حسابی به دیسک ها و مفاصل ستون فقرات از گردن تا لگن فشار وارد میکنید. اگر عادت دارید به این طرز نشستن حتماً هر ۳۰ دقیقه برای چند دقیقه بلند بشوید و راه بروید یا اینکه حداقل ۵ دقیقه به نشستن فعال روی بیاورید.
۴) نشستن خمیده (Slouched sitting)
این شکل نشستن هم متاسفانه زمان مشاهده فیلم و تلویزیون خیلی رایج است. کلاً توصیف این نشستن کار سختی است، با این وجود، جای سئوال دارد که چگونه افراد حاضرند یک نشستن راست و صاف رو با این شکل نشستن همراه با عذاب و فشار زیاد به مهره های گردنی و کمری تجربه کنند. برای درک این شکل که یا خودتان در طول زندگی حتما اینطوری نشستهاید یا اینکه کسی از اطرافیانتان وجود دارد که این طرز نشستن رو انجام میدهد، به شکل D توجه کنید.
بیشتر بدانید: حرکت شناسی نشستن
در شکل زیر رفتار دیسک و مفاصل کمر در پاسخ به نشستن درست (a) و غلط (b) به تصویر کشیده شده است. نشان میدهد وقتی به صورت درست نشسته باشید(a)، قوس کمری (لوردوز) به خوبی حفظ میشود و این موضوع باعث ایجاد یک فشار منفی در قسمت میانی دیسک شده و هسته ژلاتینی دیسک نیز به سمت مرکز دیسک حرکت می کند (c)، بنابراین خطر فتق دیسک به شدت کاهش پیدا میکند.
اما افرادی که نشستن های غلط (b) را انتخاب میکنند با نشستن غلط با کاهش قوس کمری، منجر به فشار به دیسک شده و هسته ژلاتینی دیسک را به سمت ریشه های عصبی و نخاع حرکت میدهد (d) و در نتیجه پس از دوره های طولانی نشستن هم به کم آب شدن، فرسایش و تخریک دیسک ها و هم به بیرون زدگی دیسک ها منجر میشوند.
By
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!